Yıl 1977 Burdur otobüs garajı: Köylülerimizden birisi babası ile garajda dolaşıyor, ben yaşlarında olan çocuk ağlıyordu. Ben haftalığımı almış köye dönecek, anamın babamın yanında epeydir görmediğim kardeşlerimle hasret giderecektim, içim içime sığmıyordu, o zamanlar köye gelip gitmek şimdiki gibi kolay değildi. Çavdır’a tek araba vardı, o arabada burunlu 309 du ki, yol yakın zaman da bitmezdi. Çavdır’a varınca da köye gitmek cabasıydı ya, ne edersin ki, hasretlik tak etmişti cana, ustamdan üç günlük izin almıştım.
Dördüncü günü burda olcen len kerata, diyerek güç bela izin alabilmiştim. İnşallah otobüs gitmemiştir diye dualar ederek otobüs garajına geldiğimde burunlu 309 u görünce keyfimde yerine gelmişti, tam yazıhanenin oradan bilet alacakken benim köylüyü gördüm, oğlan biz yaşlardaydı.
Beni çıraklığa salmıştı babam, onlar ise okumaya gelmişlerdi Burdur’a, yanına vardım, hayırdır bizim oğlan, ne oldun. Niye ağlıyorsun dedim, yanında babası da
