“Ben bambaşka bir insan haline geldim. Ölüm o kadar yakındı ki! Bana öyle bir enerji geldi ki bu enerjiyi daha önce hiç hissetmemiştim. Ölüm veya kalım her şey sınırdaydı. Çok keskin olarak farkına vardım. Her tarafımı tamamen farkındalık kapladı. Çünkü her saniye değerliydi. Bir şekilde her şey yoluna girmeliydi. Sonra kapının önüne elinde bir kandille bir hizmetçi geldi. İşte tam o anda beynimde şimşekler çaktı.
Bir yol bulmalıydım. Aniden kedi gibi miyavlamaya, sesler çıkarmaya başladım. Hizmetçi de kilitli kapıyı açtı. Lambayla içeri baktı. Lambayı söndürdüm, onu ittim ve kaçtım. Bunların hepsi kendi kendine oldu. Nasıl yaptığımı ben de bilmiyorum. Öyle bir güçle koştum ki sanki koşma değil uçuyordum. Koşmada kendi kendine oldu. Sanki koşan ben değildim. Bu arada beni takip ediyorlardı. Ben de bir kuyunun yanından geçiyordum. Bu da kendi kendine oldu. Yerden bir taş aldım
