Bülent Kayabaş’ın anlatımıyla ;
“Pendik Tiyatrosu” adlı bir girişimde bulunmuştuk genç arkadaşlarla beraber. 1967’de, Kemal’le ilk kez orada tanışıp samimi olduk… Paramız yoktu,beş kuruşsuz dönemlerimizdi…
Geceleri yemek yedikten sonra, o zamanlarda alkolle aramız yok, parasızlıktan çay bahçesine filan da gidemiyoruz… Sabahı bekliyoruz fırınlar açılsın diye. Fırından ekmek alıyoruz. O zamanlar ortalık o kadar sakinki; manav amca, domatesini biberini yerinde bırakıp gidiyor geceleri… Biz de o domateslerden alıp,
