Nasrettin Hocanın Keskin Zekası

– Bak komşu, bu altınlar senin değil!.. Ben yüce Rabbime yalvardım; bu altınları da bana o verdi.

Yahudi başlamış ağlamaya:

– Altınlarım gitti!.. Altınlarım gitti!..

Nasrettin Hoca da Yahudinin hâline gülmeye başlamış. Yahudi de yapışmış hocanın yakasına:

– Kadıya gidelim!..

Hoca da gönülsüz gönülsüz cevap vermiş:

– Kadıya gitmesine gidelim de, benim sırtımdaki kürkümle, başımdaki börküm eski.

Yahudi bakmış başka çare yok; sırtındaki kürkünü, başındaki börkünü çıkarıp hocaya vemiş. Hoca kürkü sırtına, börkü başına geçirdikten sonra sormuş:

– Bu kürkle, bu börkle insan yaya yürür mü?

Yahudi çaresiz “Yeter ki Nasrettin Hoca benimle kadıya gelsin.” diye atını da vermiş, düşmüşler yola, gelmişler kadıya. Yahudi şikâyet etmiş:

Geri Devamını Oku

En Çok Okunanlar