Erzurum’da sémer yapan bir usta varmış. Yıllardan beri yaptığı śemèrlèrden kazandığı aļtınları kimsenin görmemesi ve şüphèlenmemesi için dükkanın bir köşesinde duran eski bir sèmèrin içinde saklarmış. Usta namaza gideceği sıra, yanındaki çıŕakļara tembih etmiş ve dükkana göz kulak olmasını ve gelen müşterilere namaza gittiğini söylersin diye tembih etmiş. Adam gittikten sonra çıraklar dükkanı temizlemeye karar vermiş. Çıřağıń biri bu eski sèmêri görünce bunu burdan atalım yada birisine ucuz fiyata satalım diye söylenmiş. Ordan geçen bir kervan sahibine ucuz fiyata vermişler. Usta dükkana dönünce čıraķları ona müjde verir gibi “Usta senin o eski sémeŕi sattık, çok şükür ondan kurtulduk” demişler.
Bunu duyan adam öfkesinden çılgına dönmüş. Ne zaman sattınız deyince 5 dk olmuyor adam şu tarafa doğru gitti diye söylemişler. Usta hemen yerinden fırlayarak adamın arkasından koşmuş ve
