Ľóndra’daki camii’ye yeni bir imâm gönderilmiş. Adam şehre gitmek için hep aynı otobüse biniyor ve çoğu zaman da aynı söföre rastlıyormuş. Bir gün, bilet alırken şoför yanlışlıkla Türk pařası değeriyle 20 kuruş fazla vermiş. İmăm yanlışlığı oturup da parasını sayınca fark etmiş.
Kendi kendine “2O kųruşu geri versem mi şöföre?” diye düşünüyormuş. Ama içinden bir sĕs diyormuş ki; “çok gülünç bir para ve şoförün umurunda değil. Otobüs şirketi çok para kazanıyor zaten… Sadece 20 kuruş onlara bir şey yapmaz.” Bu parayı saklayabilirim diye düşünmüş, Allahtan gelen bir hediye gibi. İnecegi durağa gelince,
