Azmin Zaferi

Yıl 1980’li yıllar. Köyümüzde okul olmadığı için, babam beni köyden 80 km uzaktaki ilçede yatılı okula yazdırdı. Ben 7-8 yaşlarındaydım doğru dürüst Türkçe bilmiyordum. Anam bir kelime Türkçe bilmezdi. Köyümüzde herkes Kürtçe konuşurdu. Anam ve babam okuma yazması yoktu. Neyse yatılı okula başladım ilk zamanlar. Her gece yorganın altında saatlerce için için ağlardım, sadece 15 tatilde ev izni vardı. Neyse uzatmayım iyi kötü okul bitti.

Okulda çok başarılıydım. Hocalarım üniversiteye mutlaka hazırlan, ihmal etme sakın. Sınava gir diye her zaman tembih ederlerdi beni. Babam köyün çobanıydı 2 kardeşim daha vardı üstte yok başta yok. Babama üniversiteye hazırlanmak için kitap lazım diyemedim. Biliyorum parası yoktu. Desem üzülecek kahır olacak çünkü çok istiyordu benim okumamı. Anama dedim ki;

İçeriği Görüntüle